complementarias.
Situada nos eidos da física e a fisioloxía, a fonética é a disciplina que se encarga do estudo dos sons (e as súas
combinacións) como material acústico que constitúe a substancia da expresión da linguaxe humana; describe os
seus compoñentes acústicos: ton, intensidade, cantidade ou duración e timbre, e ocúpase ademais dos mecanismos
de produción (articulación) e percepción dos sons: fonación, órganos que interveñen no proceso e as características
das ondas sonoras.
Dous son os tipos de sons dos que se ocupa a fonética:
1.- Os sons da fala ou realizacións concretas dun individuo ó longo da súa vida, teoricamente infinitas e
condicionadas pola idade, o sexo, as peculariedades do seu aparello fonador,…
2.- Os sons da norma, realizacións concretas condicionadas polo contexto fonético e comúns a todos os falantes
dun idioma. Reciben o nome de variantes combinatorias ou alófonos.
A fonoloxía é a disciplina que estuda a mínima unidade lingüística, o fonema, realidade abstracta que é a
realización ideal ou imaxe mental dun determinado son capaz de configurar signos lingüísticos diferenciados.
https://ilg.usc.es/pronuncia/
Ningún comentario:
Publicar un comentario